Er leefde in een land hier heel ver vandaan in een tijd, die alleen de aller oudste onder ons zich nog kunnen herinneren een gelukkig volk. Een volk van boeren en fabrieksarbeiders, ambtenaren doktoren, beleidsmakers, wetenschappers en verpleegsters. Een schoon volkske van propere huisvrouwen, nette directeuren, goed betaalde schoonmaaksters om maar een paar beroepsgroepen te noemen. Iedereen was bij iedereen te gast dus bestond dat woord ook eigenlijk niet. Alles en iedereen liep bij elkaar de deur plat , door elkaar en zonder onderscheid. Bruin en blank, mager en geel zuchtig, blond en zwart, brunettes en roodharigen. Met daar tussen door soms een hele bleke. Het was wat je noemt een mengelmoes en sommige zeiden zelfs een rotzooitje. Maar wel een gemoedelijk en vriendelijk zooitje ongeregeld. Het was een rijkdom aan soorten zoals eigenlijk alleen de vrije natuur die kent. Iedereen leende en leerde van elkaar. Iedereen deed waar hij het beste in was en vond zijn eigen plekje onder de zon. Ook hun eten was een afspiegeling van hun geluk. Elke dag stond er weer iets anders op het menu. Gerechten van over de hele wereld, de ene dag roti en de volgende dag falafel. Dan weer spaghetti en dan zaten ze met ze alleen weer aan de hachee met gebakken peren. Op maandag at iedereen chinees! Het was een gezond volkje zonder al te veel ziekten en gebreken. Kortom een gouden tijd zoals alleen in het verleden voor kan komen. Maar aan alles komt een eind , zeker aan een gouden tijd. Mensen beseffen pas hun geluk als het voorbij is!
Nu woonde er in dat heerlijke weelderig golvende land aan de buitenste grenzen daarvan een blonde politicus. Hij was niet echt blond noch een politicus maar het blonde van hem kwam uit een potje en het politieke uit zijn demagogische aard. Maar zoals dat gaat met bekeerlingen op latere leeftijd werd hij nog roomser dan de paus. Alles moest blond worden en politiek. Alle andere variëteiten aan haarkleuren en denken moesten worden afgeschaft. Dat met de haarkleur en het denken dan ook de mensen moesten veranderen moest maar op de koop toe worden genomen . Volgens zijn overtuiging kon je beter denken als je haar ook blond was. Als je zo zwart was, dat blonderen niet meer hielp moest je maar gaan verhuizen vond onze blonde antiheld. In het begin stak iedereen de draak met hem, maar gaande weg kreeg hij toch een zekere aanhang. Nu waren dat wel niet de aller slimsten, maar wel het meest potente deel van de samenleving. De zaadleveranciers van de domheid, om het zo maar te zeggen. De omnipotenten van het gebrek aan nadenken,die hun tijd verdeden tussen de lakens van het huwelijksbed! De kindertjesmakers van huis uit. Het blonde hoeksteengezin van de monochrome samenleving. De blonde politicus zei het niet met zoveel woorden, maar hij liet het wel altijd in al zijn redevoeringen en speeches doorklinken. Zwart van buiten is zwart van binnen en als je zwart van binnen bent is alles wat je gelooft ook zwart naast het werk van je handen. Zo simpel was zijn boodschap. Maar hij werd verpakt in angst. Voortdurende angst voor overmacht en overname. Angst voor de straf van God . Angst voor moordende maniakken. Angst voor Angst voor het ridicule enge. Angst voor spoken. Angst voor de ongenoemde vijand. Angst voor dodelijke ziekten. Angst voor alles. Angst waarden door alle straten overal in alle gaten loerden de angst. Als je hem mocht geloven. Een voortdurend blijven hameren op de angst als enige agendapunt. Juist dat waarvoor angstige kinderen zo gevoelig zijn. De zekerheid van de eindeloze herhaling. Als er iets gemakkelijk is in dit land is het wel onzekere en weifelende mensen angst aanjagen. Bange mensen kunnen nu eenmaal niet geloven, dat het geluk van een ander niet ten koste van dat van hunzelf gaat. En angstige mensen grijpen zich vast aan alles wat maar lijkt op een beetje houvast. Een zeker vijandbeeld. Is je buurman de vijand doodt hem dan. Het enige wat bange mensen willen is verlost te worden van die moordende angst. Verlost door een vals blonde heiland. En zo gingen de weinige blonden steeds vaker alleen met elkaar om . Ze splitsten zich af en door zich maar voort te planten als de spreekwoordelijke konijnen werd uiteindelijk het hele land blond van kleur. De bleke kleur van de magere wolken rond de zonsondergang. Toen uiteindelijk iedereen de heilsleer omarmd had en iedereen min of meer blond leek riep de politicus zich uit tot vader des vaderlands. Ik ben uw vader en uw moeder, beweerde hij ten stelligste en wie nog kinderen maken wil moet mij om toestemming en mijn zaad vragen. Zolang beide ouders mij betalen zal ik ze mijn zegen niet onthouden, maar andere rassen en variëteiten zijn verboden . De wereld is van mij, riep hij in zijn slaap!! Het allerbeste is alleen nog mij te klonen. Ja hoogmoed komt voor de bleke blonde zondeval! Want zolang de bevolking gemêleerd was geweest als het onkruid op de velden en in de bossen hadden fatale ziekten nooit een kans gehad om meer dan een klein deel van de populatie aan te tasten en te vellen. Nu echter waren alle genen en gedachten alle neuzen en gezichten hetzelfde. Een virus, waar alleen blauwogige gekloonde blonde heikneuters gevoelig voor waren nam met fatale gevolgen de overhand. De kleine blonde pest werd uitgeroeid door de zwarte dood. Maar nog steeds zijn er tot op vandaag de dag sporen te vinden van deze vorm van verdomd dom blond. Steeds steekt het als onkruid weer zijn kop op vooral in het uiterste zuiden van dit land. Het lijkt wel of dit soort angstige vooroordelen zelfs met behulp van de pest niet uit te roeien zijn. Met sommige vormen van blondheid moet je tegenwoordig noodgedwongen leren leven, maar je kunt ze door ze goed bij te snoeien wel zo klein mogelijk houden.
De moraal van dit verhaal: Het is dom en misdadige onverantwoord aan te nemen , dat het ene zaad te verkiezen is boven het andere. De ene gemodificeerde variëteit van een plant de overhand te laten krijgen op alle anderen. Net zomin als je mensen kunt veredelen door ze alleen te selecteren op uiterlijke kenmerken kun je de resistentie van planten aanvoeren als bewijs van hun beter zijn. Domheid kun je niet veredelen, wat Monsanto ook moge beweren. Het enige wat werkt is Monsanto te veredelen tot menswaardigheid.
Ludo22-04-2018