IK WIL WEDSTRIJDEN ( essay over danswedstrijden opgedragen aan Arna van Vught.)
Winnen willen we allemaal. De een nog liever dan de ander. Maar er kan er maar één de beste zijn, zo als het gezegde luidt. Dat zette mij als Descartiaan* aan het twijfelen en nadenken . Is er een manier waarbij iedereen even veel kan winnen. Er van verliezen geen sprake meer is. Zeker die is er , maar voor ik die uit de doeken doe het volgende.
Allereerst komt de vraag in aanmerking waarom we zo graag willen winnen. De wens om altijd haantje de voorste te willen zijn. Voor dit antwoord moet ik terugreizen in de tijd . Wie het hardste liep in de hof van Eden , het oorspronkelijke paradijs, was daarmee als eerste bij de appelboom. Had daar de eerste keuze in het plukken van de mooiste en de rijpste vruchten. Hetgeen mede verklaart waarom vrouwen zo veel knapper zijn als mannen . Wie weet hebben we daar het spreekwoord over het plukken van de overwinning wel aan te danken.
Wie over de meeste kracht in zijn schouders en armen kon beschikken had tevens de grootste kans het net geschoten wildgebraad naar zijn grot te transporteren. Waar vrouwlief het wild kon klaarmaken voor hem en de koters . Daarmee werden hij zij en de kinderen het best doorvoed. Zo dat die later net zo sterk ( wat een heerlijke achternaam toch) werden als hun vader. wat weer een positief effect had op de mogelijkheid van voortplanting. Een hongerige maag, die n… niet graag
Politiek was het overigens handiger om anderen te overreden het overgrote deel van de mammoet te helpen versjouwen. Zo dat de conclusie gerechtvaardigd lijkt dat slechte politici vooral de vruchten van andermans werk plukken zonder daarvoor iets anders dan loze beloften voor in de plaats te stellen. Wat je ook van slechte leraren kunt zeggen. Terwijl goede politici, ja ze zijn er! bijdragen aan de kracht van de gemeenschap als geheel.
Dit alles maakt overwinnen tot de overlevingsstrategie bij uitstek waarbij de sterkste leden de soort in zijn geheel steeds sterker maken. Overwinnen leek dus al vroeg een evolutionair voordeel op te leveren voor de soort in zijn strijd tegen andere dier soorten .
Maar nu zijn voor het gemak er zeg maar twee soorten van overwinning: .
- Een de zege in een strijd om leven en dood . Gebaseerd op verdringing en vijandschap.
- Een goedmoedige competitie om uit te maken wie het best voor de verschillende taken berekend is. Wie zich de beste mag noemen zonder de tegenstander letterlijk het vel over de oren te moeten halen.
- Dat: het beste zijn moet dan ook nog breed gedragen worden. De meeste mensen moeten in alle vrijheid kunnen vinden en voor kiezen die of die als overwinnaar aan te wijzen. Anders zit er toch een verdacht luchtje aan ( neem de presidentsverkiezingen in Amerika)
Vandaag de dag is de overwinning behalen zo belangrijk geworden dat zij gepaard gaat met allerlei fysiologische kenmerken. Een stijging van de hormoonspiegel bv. .
Dat om een voorbeeld te noemen als een van de leden van het Nederlands elftal in de eindronde van een wereldtoernooi een doelpunt scoort 6 miljoen Nederlandse mannen collectief klaarkomen. Over Gods zaad over Godsakker gesproken. Dat in het geboorte register het aantal in de pauze van de voetbalwedstrijd verwekte kinderen terug te lezen valt. Vooral als Nederland bij het ingaan van de pauze in de wedstrijd voor stond . Winnen werkt prikkelend op het beloningscentrum in de hersenen. We kunnen niet nadenken als het gaat om overwinnen , we moeten. Zelf denken dat je deel uitmaakt van een winnend team veroorzaakt die beloningsprikkel . Dus in wezen als je alleen al indirect de sterkste bent.
Nou doet zich echter een soort van belangen conflict voor. Als je altijd de sterkste bent . Je altijd met het grootste gemak de overwinning behaalt heeft die overwinning toch voor veel mensen minder glans. Boet de overwinning in aan belang . Wordt als minder groots beschouwd als één waarvoor iemand echt heeft moeten knokken. Het achterste van zijn keel heeft moeten laten zien en op zijn tong lopen. Een gedoodverfde overwinnaar verft zijn eigen overwinning dood. Kun je zeggen Neem in mijn tijd de Belgische wielrenner Eddy Merckx. Een keizer op de pedalen. Een renner , die 5 keer de tourzege binnenhaalde waarvan 4 keer op rij . 525 zeges in andere wielwedstrijden. Meedoen betekende in zijn geval winnen. Interessant werd in die tijd vooral wie er tweede zou worden. Dat werd al bijna gevierd als overwinning. Wie voor die positie echt had moeten vechten . Daar ging alle aandacht naar uit. Want een overwinning zonder strijd is een beetje als mayonaise zonder patat. Mensen krijgen dan als snel meer sympathie voor de underdog.
Nog belangrijker als factor van betekenis is hoe hard jezelf zo nodig tegen jezelf hebt moeten knokken om zover te komen. Hoe zwaar bevochten de overwinning was op jezelf , je fouten , en je gebreken. Je handicap. Want maar heel weinig mensen worden met alle goede genen voor een overwinning geboren en zelfs dan nog baart alleen oefening na oefening in eindeloze herhaling een kans op de eind overwinning. Bepalend hoe sterk je wordt is letterlijk hoeveel je letterlijk en figuurlijk hebt moeten opofferen. Hoe vaak je uit een diep dal bent moeten omhoog klauteren. Om überhaupt mee te kunnen komen in een sterk deelnemersveld op Nationaal en Internationaal niveau. Niet zomaar een rondje rond de kerk in Rosmalen , maar een wedstrijd waar de competitie moordend is . De overige deelnemers net zo sterk als M. zijn.
Dat is waarom ik van het rolstoeldansen houd. Die mensen en met name Arna van Vught, maar in naam eer ik allen, hebben in mijn ogen een dubbele overwinning geboekt. Door zoveel kracht op eigen kracht te ontwikkelen. Door te doen en mogelijk te maken wat niemand van te voren had kunnen en durven voorspellen. Zijn zij daardoor een voorbeeld voor alle dansers.
Zo kom ik terug bij het begin van mijn betoog . Een overwinning waarin iedereen deelt en niemand verliest is vooral de overwinning die nieuwe wegen naar meer andere, anderen en nieuwe mogelijkheden opent en durft inslaan.
Dank zij Arna ben ik bevrijd van een groot vooroordeel. Ik spreek niet langer van gehandicapten , maar van mensen met bijzondere alternatieve mogelijkheden.
tot slot wil ik zeggen. Het wordt weer de hoogste tijd voor wedstrijden Annetje en dan een met een bijzondere buiten categorie . Een waarmee ik het tegen iedereen als danser in dit land durf op te nemen. Free style salsa. Een mix van alle stijlen met allen.
Ludo
René Descartes – Wikipedia
René Descartes of gelatiniseerd Renatus Cartesius (La Haye en Touraine, 31 maart 1596 – Stockholm, 11 februari 1650) was een Franse filosoof en …
Descartes als militair en … · Descartes in Nederland … · Descartes en de Stoa