‘DE SLAPENDE MENS’
over het sofisme achter goede voornemens.
Soms voel ik mijzelf net een computermuis. Vandaag ook weer.
–
Vanmorgen ontving ‘mijn’ computer een e-mailtje van Basic-Fit. De sport club waar ik iel als een muis ben aangesloten op hun fitness programma.
–
Mij werd voor een grijze muis de computertechnisch wat lastige vraag gesteld hoe het voorstond met mijn goede voornemens. Lastig omdat in een computer geen waardeverschil bestaat tussen de nullen en de énen, omdat deze geen getallen toch slechts een ontologische toestand uitdrukken. Daarmee de digitale wereld schijnbaar tot het ideale domein en werkterrein van de democratie maakt.
Goed natuurlijk was mijn spontane dus menselijke reactie. Mijn computers zijn zelden impulsief. En daarbij hoe kan een onvervalste taalrat of taalfarizeeër* het anders goede voornemens noemen?
–
Voordat je het weet ben je gevangen in de muizenval van de taal. Voornemens in welke betekenis dan ook zijn namelijk niet meer dan gedigitaliseerde patronen van nullen en enen in de virtuele wereld van alleen de eigen hersenen. Om een vergelijking te gebruiken die past bij de matrix* van deze anders zo verwarrende tijden.
–
Goede voornemens bestaan alleen bij de gratie van het woord goed en een afspraak met zichzelf . Deze meervoudige interpretatie van de laatste zinsconstructie maakt het mogelijk om vraagtekens te zetten bij het begrip goed. En de vraag of een afspraak alleen met zichzelf als afspraak geldt?
–
Het beste moment voor een bewijsvoering op basis van sofismen.
–
Goed in deze tijd is alles wat een mens er zelf van maakt en er aan overhoud. Behoudens ieders verantwoordelijkheid voor de wet. Om een van mijn favoriete zinswendingen uit de grondwet te gebruiken. En een afspraak met zichzelf hoeft zich op zich niet aan welke overeenkomst dan ook te houden om toch een afspraak genoemd te worden.
Deze ego-pragmatische benadering maakt het logisch te denken dat alleen een mens, het ‘ik’ in elk geval, voor zichzelf kan bepalen wat goed is en wat niet. Waarbij de mens in mij zegt: “goed is wat mij het minste kost en waar een mens als ik het meeste aan overhoudt!”
–
Dat betekent in het geval van de goede voornemens dat men er beter geen uitvoer aan kan geven, omdat na uitvoering een zwart gat, een gemis in de hersenen overblijft. Een leegte met de omvang en zwaarte van de goede voornemens. Daar moet dan weer ander, nieuw hersenwerk voor in de plaats komen. Om de eigen economie en energie te sparen, wat het minste kost, kan men zo geredeneerd dus maar het beste aan het begin van de rit zoveel mogelijk goede voornemens maken en daar nooit verdere uitvoering aan geven. Wat een treffende overeenkomst vertoont met de huidige politiek van het kabinet-Rutte III.
–
Gewoon net als fijne dromen die naast goede wensen de allerbest denkbare hersenvulling opleveren als verkiezingswinst voor het ego. Op deze manier kun je als ‘de slapende mens’ of slapende kiezer in ieder geval nog het bezitsrecht van je eigen persoonlijkheid claimen. Het bezit van een stem die je alleen zelf in de woestijn hebt gehoord. Een bijbel die maar één lezer kent. Wat maakt dat ik weer helemaal gelukkig met mijn eigen sofismen kan blijven zitten achter de geraniums van mijn goede voornemens.
–
Want net als het kabinet-Rutte III ben ik uitgegaan van het gewenste resultaat en heb mijn bewijsvoering en stikstoflast daar simpelweg op aangepast. Waardoor regeren is verworden tot zoiets als de beste voornemens slaken. Tot ims Blau Hinein und weiter
Ludo
NASCHRIFT;
Het eigendomsrecht van ‘mijn’ computer ligt wat ingewikkelder dan de meeste mensen denken. Want wel bezit ik de computer behuizing en inhoud, de hardware, daar heb ik voor betaald. Maar voor het stuurprogramma geldt alleen een pachtovereenkomst waarvoor ik ook het hele bedrag in één keer heb overgemaakt op rekening van de fabrikant. Een pachtovereenkomst die bij elke update opnieuw geld kost. Voor het gebruik van het internet beschik ik slechts over een eigen I.P. adres. Een virtuele versleuteling die maakt dat andere computers mijn computer kunnen vinden. Dit adres wordt verleend op basis van een huur overeenkomst met mijn browser. Zo bekeken heb ik voor de wet dus voornamelijk een beperkt gebruiksrecht terwijl ik wel gehouden ben aan de bepalingen geldend voor andermans eigendomsrecht. Wat maakt dat de betaalde liefde voor de computer voor namelijk van de kant van de gebruiker moet komen. Net als bij hoerenlopers. En maar voor een heel klein beetje van die van de fabrikant. In deze vergelijking dus een overbetaalde prostitué
Daarmee is de hele I. T.sector en computer business het ideale melkmodel op basis van een asymmetrische relatie tussen wie in het bezit is van de gans met de gouden eieren en wie niet.. Een waar niemand meer een punt achter kan of durft zetten. Anders stort de hele economie van de ongelijkheid in! De als zijnde ontologisch aangenomen vrije markt economie. Wat voornamelijk een éénzijdig verdien model dus . Vooral populair in de politiek en in deze neoliberale nadagen en dezelfde die naar alle wettelijke maatstaven geldt voor de relatie tussen een mens en een opblaaspop. Of een goed gelovige en zijn God .
—
* taalfarizeeër is een schijnheilige betweter op het gebied van de juiste betekenis en uitleg van de taal
De matrix is een middel om samenhangende gegevens en hun bewerkingen op een systematische en overzichtelijke wijze weer te geven. De term matrix werd in 1848 ingevoerd door de Britse wiskundige J. J. Sylvester.
Matrix (wiskunde) - Wikipedia
https://nl.wikipedia.org › wiki › Matrix_(wiskun