Echt meneer U kunt me op mijn woord als man geloven. Er is op dit moment geen betere dan dit model op de markt en die komt er de eerst komende tijd ook niet. Met deze volzin probeerde de gebaarde verkoper mijn stiefvader over de streep van aankoop te trekken. Hardhandig duwen, in de rug lopen of een tegenspartelende vis met een haak door zijn bek binnen halen was wellicht een betere omschrijving. Daar stond ik aan de hand van mijn “weldoener”of beter die van mijn moeder in wat vroeger een elektriciteitswinkel heette. Een zaak vol hanglampen aan het plafond van vederlicht gewicht zo als mijn aangenomen vader. Mijn stiefvader stond nog steeds te twijfelen. Mijn gestalte drie turven hoog kwam net boven de glazen toonbank uit. Mijn uitzicht op de open gulp van de verkoper was wel beter. Was zijn onderbroek nou licht vergeeld wit? Echt meneer , het is het nieuwste op het gebied van draadloos scheren. De oplaadbare accu gaat een leven lang mee. Dat wordt door de fabrikant Braun, een topmerk, zelf gegarandeerd. Er is geen betere. Een en al wat je noemt Duitse degelijkheid. Jammer dat die apparaten niet eerder op de markt waren hadden ze er de oorlog mee kunnen winnen flitste het door mijn hoofd. De routine van zijn gladde babbel ging deze verkoper als schuimige scheerzeep af. Waarom droeg hij eigenlijk zelf een baard ? Welke weke kin had hij te verbergen. Zijn gulp stond nog steeds open. Een steeds dubieuzer wordend gezicht. Al die tijd kon mijn stiefvader geen keuze maken tussen hebzucht, spilzucht en de praktische noodzaak van afschaf. Echt nodig? Stelt u toch eens voor, nog steeds probeerde de verkoper de twijfel in het zieltje van mijn stiefvader te overwinnen, nooit meer water koken en schuim maken. Je nooit meer ’s morgens net voordat je naar je werk moet tot bloedens toe in je kin snijden! Geen nieuwe mesjes om de haverklap. Gerommel met draden in de badkamer behoort gewoon wat hoort tot de verleden tijd. Aan de litanie van voordelen leek geen einde te komen. Maar hé, een forse ruk aan mijn hand voorkwam dat ik zei; Maar we hebben helemaal geen badkamer. Dit soort eerlijkheid was alleen in de biechtstoel gewenst en daar dan alleen tussen goede vrijdag en paaszondag. Stil jij, ik begreep het al van dat ene kraantje in de keuken waaraan het hele gezin zich elke dag moest wassen , hoefde de verkoper niks te weten. Dit soort stille armoe hield je als eer gewoon aan jezelf. Zo vertrouwelijk waren we nou ook weer niet met hem. Al deed hij wel wat amicaal zijn gulp bleef in de zelfde vaan stand staan. Als klap op de vuurpijl bracht de nu wat wrevelige verkoper zijn laatste kanon in stelling. Het had hem schijnbaar lang genoeg geduurd. Je zag het bijna aan zijn gezicht. Wat moet ik met twee van die armoedzaaiers? Meneer, bracht hij zich weer in postuur, alleen deze week is hij in de aanbieding. Aan deze verleidingskunst van een goedkope blonde hoer, die bij iedere klant beweert dat hij de beste minnaar ooit is, viel mijn stiefvader ten prooi. Ja doet U hem maar, het klonk als een zucht van opluchting , maar pak U hem wel stevig in . Dat hij onderweg naar huis niet kan vallen. Er zit een etui bij , zei de verkoper die zijn omzetresultaten voor die zaterdag zag verdubbelen en daardoor zo waar aimabele werd. Maar ik doe er nog wel een extra tasje omheen. Na het tellen van het geld , er zaten aardig wat dubbeltjes en kwartjes bij . zei ik hem pas: Meneer uw gulp staat al de hele tijd open. Terwijl zijn hoofd rood aanliep verlieten wij met dit eer herstel het pand. Mijn stiefvader de overgelukkige bezitter van het eerste oplaadbare scheerapparaat , dat in Amsterdam en verre omstreken op de markt was. Even voelde hij zich heel wat , tenminste een stuk meer dan de schlemiel die hij anders was.
Daar mag je wel heel voorzichtig mee doen zei mijn moeder licht sarcastisch na het openen van de verpakking. Wat heeft dat apparaat je wel niet gekost? Hij was in de aanbieding zei mijn stiefvader tactisch de vraag ontwijkend. Alleen deze week begrijp je. Of mijn moeder het wilde begrijpen? Ja, maar hoeveel? Toch niet je hele vakantiegeld? Ah, even op de kassabon kijken. Een zinloos uitstel van executie. Ja hier heb ik het , Het valt wel mee. Mijn stiefvader leek Hansje de huiskat wel . Maar alleen die kon rekenen op de genade en liefde van mijn moeder. Ja! Ja! Het luttele bedrag van 44,95 gulden . Het hoge woord was er uit. Het kwam een beetje angstig en schor over zijn lippen. Dat is dan drie maanden niet roken Harry, vrees ik zei mijn moeder, die het zakgeld van mijn arme stiefpapa beheerde. Drie maar misschien ook wel vier. Als een verslaafde en geslagen hond kroop mijn stiefvader bij deze mededeling in een. Hoe klein kan een man worden, die je zijn enig pleziertje in dit leven afpakt. Maar je hebt er echt een prachtig scheerapparaat aan , zei zij als een zoute pleister op de wonde. Echt hij is veel mooier dan al die anderen die je al hebt. Soms denk ik dat het aantal scheerapparaten dat je hebt sneller groeit dan je baard. Laat staan, je weet wel daaronder! Haar blik kon castreren. Ik wilde tegen mijn gewoonte in mijn stiefvader te hulp komen. Maar moe u heeft toch ook wel iets meer dan een lipstick. Door over het ongewoon rijke scala aan kleuren lipsticks van mijn moeder te beginnen dacht ik het evenwicht te kunnen herstellen. Naast het bespreekbaar maken van een verhoging van mijn zakgeld. Volkomen fout gedacht. De eerste les in de liefde, die ik leerde over vrouwen. Begin als man nooit maar dan ook nooit over de kosten van hun beautycase. Wat je als man als bewijs van je eeuwige trouw wel mag is haar overladen met de meest dure parfums. Chanel 5 of 13. Niet zo een goed flesje parfum van de selftapservice van de Hema . Zelfs niet als kind op Moederdag. Ik hoor mijn moeder nog tegen mijn stiefvader schreeuwen Had je ze niet wat extra geld kunnen geven. Ouwe vrek dat je der bent! Is dat alles wat je voor me over heb? Je strijkt voortaan je eigen overhemden maar. Je denkt toch niet dat ik dat op doe van ze lang zal ze leve niet , gooi dat maar meteen door de plee! Waar het thuis hoort. Je denk toch niet dat ik een goedkope snol ben. Zo wel ik niet ruiken ook. En het allesvernietigendste oordeel van alles. GA MAAR RUILEN. Ja de ruzies tussen mijn ouders ken ik nog steeds van buiten.
Hoe het met het oplaadbare scheerapparaat is afgelopen. Na koud een maand trok mijn vader de oplader uit het stopcontact terwijl hij zich stond te scheren. Op het granito aanrecht dus sehr kaput in nu niet zo goed Duits. Mijn stiefvader was op elektra gebied begiftigd met de helderheid van een kapot achterlicht. Hij had uitgedokterd dat als hij de accu voortdurend onder stroom zou houden het ding langer mee zou gaan. Hij was dus als van ouds nog steeds nog met een draad verbonden aan de stroom voorziening. Alleen was zeg maar de stekker 100 keer zo zwaar geworden . Het gewicht van de oplader had hij vergeten mee te calculeren in zijn dromen van eeuwig durend scheergenot.. Terug naar de winkel leerden wij nog een tweede wijze les. De wet van Murphy voor de commercie. Koop geen apparaten met losse onderdelen. Die gaan altijd kapot en vervangen is onmogelijk. De verkoper zei tegen mijn timide stiefvader. Sorry meneer dit valt hoe dan ook niet onder de garantie. Het is u eigen schuld. U heeft hem zelf laten vallen, U kunt zich beter een nieuw aanschaffen. We hebben net een verbeterd model binnen. Kan ik dan geen losse oplader kopen . Meneer het spijt me maar losse onderdelen worden niet geleverd. Dus zei mijn stiefvader bedremmeld. Dus, ! Inderdaad meneer u kunt hem of in de vuilnisbak gooien of in de kerstboom hangen. Toen mijn moeder dit advies te horen kreeg heeft zij om mijn stiefvader zich zijn domheid te helpen herinneren inderdaad dat kreng nog jaren elk jaar weer in de kerstboom opgehangen net onder de piek. Zie je zei ze dan steevast . Zie je die piek Harry dat is wat jij zou moeten zijn. Dat kapotte apparaat wat je bent. Wat je noemt een vrolijk kerstfeest .Vrouwen je zou er vrijgezel van worden en als dat lukt ook blijven ook .