Ergens op de startpagina van Facebook werd de suggestie geopperd, dat als je je niet als donor registreert je ook geen recht op organen van anderen hebt. Zo als gebruikelijk bij dit soort eendimensionale discussies ging iedereen gelijk op de stoel van de hoogste rechter zitten. De meest geuite kreet was; Voor wat hoort wat. Een soort heitje voor een karweitje denkpatroon. Een denken in de trant van; als je rookt is het je eigen schuld als je longkanker krijgt. Betaal dan ook maar zelf voor je eigen operatie. Als je in een dronken bui onveilig vrijt heb je ook geen recht op een abortus. Niet op aidsremmers. Elke ziekte, die kan worden verweten aan nalatig handelen halen we uit het ziekenfonds pakket. Zo iets heet in mijn jargon, de zaak maar van een kant bekijken. Je eigen kant. Wat nu niet bepaald van zelfkritisch vermogen getuigd om maar een dwarsstraat te noemen. Domme vraag van mijn kant daarbij; wie help je daar nu precies mee? Volgens mij schep je daar hoogstens martelaren mee met heel veel boze familieleden. .
Over hoeveel gevoel voor ethiek beschik je als je jouw lichaam ziet als ruilobject?
Het is toch al het toppunt van neoliberaal kapitalistisch denken Voor wat hoort wat. Vermomd als het begrip wederkerigheid. Wat niet betekent direct op hetzelfde moment. Als geven alleen als een daadwerkelijke fysieke ruil kan bestaan, hoe verdedigen wij dan het intellectuele eigendom van veel waardevolle zaken. De morele kracht achter geven is juist dat je over genoeg geestelijke rijkdom beschikt om het te kunnen schenken zonder daar voor iets in de plaats te verwachten. In het andere geval gebruik je je lichaam alleen als een soort van ruilobject. Daarmee wordt de waarde van je kadaver op de vrije markt bepaald. Ik zou als kretoloog in dat geval mijn nieren op de vrije markt aanbieden. Dan houd je er bij dit leven nog wat spaarcentjes aan over. Het principe van het gelijk oversteken is een gesublimeerde vorm van wantrouwen in je medemens. Het is maar dat je het weet.
Echte Vrijheid accepteert zijn eigen keerzijde
Als mensen er voor kiezen zich niet als donor te willen laten registreren op grond van gewetensbezwaren dan is dat hun goed recht. Gewetensvrijheid valt net als de vrijheid van meningsuiting niet te betwisten noch te beredeneren, maar is een debat zonder uitkomst en dus zonder winnaars. Dat is de keerzijde van de gewetensvrijheid en de vrijheid in het algemeen. Een vrijheid waar zonder wij niet meer als mieren in een kolonie zouden zijn. Je kunt alle gewetensbezwaren natuurlijk ook allemaal over de grens zetten richting België. Je blijft daarmee met alle jaknikkers en braveborsten zitten. De gewetensimpotenten, politiek correct maar dodelijk saai. Kruisbestuiving door verschillende meningen en gedachten zal niet meer op de agenda staan.
Wie de toekomst kan voorspellen mag de eerste steen werpen .
Waaraan wordt voorbij gegaan bij een dergelijke denkwijze zit hem hierin. Geen mens kan voorspellen hoeveel goeds iemand op het sociale vlak nog kan doen met een ruilhart, die toch geen donor is. Welke bijzondere maatschappelijke of wetenschappelijke prestaties hij zal leveren met een nieuwe nier. Weet jij veel misschien wordt hij wel degene, die de kunstledematen tot ontwikkeling brengt. Wees maar blij, dat ze in de tijd van Jezus nog geen abortus kende.
Je kunt mensen niet het leven of hun toekomst ontnemen op grond van één enkele overweging. Je kunt geen doodvonnis vellen op maar een afweging; je eigen gebrek aan inlevingsvermogen. om precies te zijn. Het is hetzelfde argument als dat wordt gebruikt tegen de doodstraf. De onherroepelijkheid van je eigen fouten zal zich tegen je keren, omdat je ze niet meer kunt terugdraaien.
En wat als je harteloos bent in elk opzicht
Wie ben jij, dat je kunt eisen dat er vooraf moet worden betaald terwijl je pas later de eind rekening op kunt maken . Er zijn op deze wereld ook mensen, die helemaal niets te geven hebben, omdat ze te arm zijn. Sommigen van geest . Geen enkele bijdrage kunnen leveren omdat hen alles is ontnomen. Hun toekomst om maar wat te noemen. Die hebben met zo een denkpatroon geen kansen en dus geen recht op een uitkering . Moeten we die dan maar direct demonteren ? Als ik heel cynisch zou zijn zou ik zeggen laten we alle vluchtelingen vooral verwelkomen. Zo een fabriek van gratis organen kan er ook nog wel bij op de verlanglijst van eenkennigheid.
Ludo