TIERELIEREN WIET OLIE
Pijnbeleving valt net als geloofsbeleving niet te meten en daar door vrijwel niet te onderzoeken of af te palen met wetenschappelijke methodes, die gebaseerd zeggen te zijn op “objectieve criteria”. Bestaat pijn daarmee ook niet ? Als je met een hamer hard op je duim slaat ,geloof me, piep je wel anders
Is het geloof in geloof een vorm van koortsig hallucineren , omdat je het alleen van horen zeggen hebt meegekregen . Talloze imposante kathedralen verspreid over heel Europa spreken dit tegen. Talloze mensen zowel eenvoudige van geest als de meest wetenschappelijk onderlegde geesten hebben ieder voor zich op eigen wijze troost en kracht geput uit hun geloof in God. Dit geloof heeft hun leven en beleving van pijn en verdriet veranderd .Toch valt dit geloof en zijn beleving naar medische maatstaven niet te meten of het moet een verandering in het endocriene systeem* zijn. Maar ook daarin worstelt men met het bepalen van individuele uitgangswaarden.
Nu is de ergste pijn van met een hamer op je vingers slaan na ongeveer 48 uur wel verdwenen. Direct koelen onder de koude kraan kan de pijn en pijnduur zelfs aanmerkelijk verlichten en verminderen. Maar pijn kan helaas ook chronisch worden. Een groot aantal kwalen en ziektes gaat gepaard met pijn. Vele vormen van reuma , artritis en artrose , kanker ,migraine , pijn na zware ongelukken. De lijst is te lang om hier op te sommen. Nu bestaan er in de medische wetenschap( anesthesiologie) een aantal vormen van pijnbestrijding. met behulp van medicijnen, injecties , elektrische prikkels . Fysiotherapie en koud water baden kunnen bij sommige kwalen van het bewegingsapparaat uitkomst bieden. Psychotherapieën om met de pijn te leren leven. Maar uiteindelijk falen vele van deze puur medische benaderingswijzen. De pijn blijft en nestelt zich in het leven en de slaap van elke dag en nacht. Nu kun je bij zware pijnen onder medisch toezicht morfine krijgen als pijnstiller. Dit opiaat ,dat intraveneus moet worden toegediend, is een roes en euforie opwekkend verdovingsmiddel, dat sterk verslavend werkt. Door gebruik van dit middel dat allerlei medische bezwaren kent verandert de pijnbeleving, waardoor deze pijnklachten als minder hinderlijk worden ervaren. Wat al deze middelen als gemeenschappelijk kenmerk hebben is dat ze door erkende medici worden voorgeschreven. De medische wereld geeft ook zelf toe, dat vele vormen van pijnbestrijding zeker na verloop van tijd nog nauwelijks helpen. De medische wereld zit zelf ook met de handen in het haar. Toch worden al deze middelen werkzaam of niet vergoed door de zorgverzekeraar.
Sedert kort zijn er middelen op de markt, die de patiënt zichzelf kan toedienen en die volgens vele gebruikers een positief effect hebben op hun pijnbeleving. De pijn staat minder centraal. wat al een hele vooruitgang is voor als je voorheen alleen maar de hele dag met de pijn bezig kon zijn. Wat dat is het ergste van onbehandelbare pijn , pijn wordt een verschrikkelijke totaalbeleving. Ik ken niemand, die voor zijn genoegen 24 per etmaal bij de tandarts wil zitten en dat is wat chronische pijn met een mens doet. De angst, die daarmee gepaard gaat valt voor een gezond mens niet te begrijpen. Je zou zeggen dat voor het terugdringen van de kosten in de reguliere gezondheidszorg elk middel dat dagelijks enige verlichting kan brengen zou worden beschouwd als een Godsgeschenk. Dat dit dus een bijna ideale oplossing zou zijn om het leven te verbeteren.
De middelen zijn twee soorten van wietolie, waarin de werkzame bestanddelen in percentages verschillen. Wietolie met als werkzaam bestandsdeel cannabidiol* afgekort CBD (afkomstig van de cannabisplant in de andere wietolie is het werkzaam bestandsdeel deels tetrahydrocannabidiol.* De chemische formule is gelijk. Het is dus in wezen dezelfde olie alleen de moleculaire structuur verschilt en daarmee het gehalte aan het meest roesgevend deel THC . In CBD olie varieert het gehalte aan THC rond de 0.2% terwijl in de veel zwaardere wietolie op basis van THC het percentage rond de 1 tot 8% ligt. Daarmee valt THC olie onder de opiumwet. Deze opiumwet geldt in Europees verband dus Nederland kan als lid van de Europese gemeenschap niet op eigen houtje besluiten tot een legale verstrekking zonder recept. Daar voor moeten eerst de Europese richtlijnen worden veranderd en aangepast ..
Kan dat, bestaan onafhankelijke maatstaven wel en door wie kunnen deze worden aangelegd. Komt niet alle kennis direct en indirect van anderen en soms van ervaringsdeskundigen zo als alle zegen van boven komt ? Is alle kennis niet eerst aangeleerd en vindt verdieping pas plaatst door kennis te nemen van de nieuwste ontwikkelingen op je vakgebied en door vaak langlopend dubbel blind onderzoek ? Door deze ontwikkelingen te stimuleren door er ook daadwerkelijk aan bij te dragen. Natuurlijk geloof ik in de wetenschap en de zegeningen die zij heeft gebracht. Daar bij mag echter nooit worden vergeten zeker door de wetenschap zelf niet , dat ook zij haar beperkingen kent.
het eerste en belangrijkste instrument dat zij tot haar beschikking heeft , is de wetenschappelijke twijfel. Een methodiek, die stelt, dat de kritikaster even kritisch moet staan naar zichzelf en zijn bevindingen toe als naar het onderwerp van zijn onderzoek. Een kritische stellingname houdt ook in een besef van eigen nietigheid en onmacht. Dus ook de medische wetenschap is feilbaar . Was dat niet zo geweest dan hadden we nu in een medisch gezond en pijnloos Utopia geleefd in plaats van er alleen in geloofd.
Nu las ik vanmorgen in de Trouw dat de raad voor de geneesmiddelen een negatief advies uitgebracht heeft over het gebruik en daarmee de vergoeding door zorgverzekeraars voor wietolie op basis van THC. De enige vorm, die nog werkt bij de pijnbestrijding voor kankerpatiënten. Nu is wietolie niet goedkoop. Goedkoop van geest is wel mensen, die op het punt van overlijden staan de laatste centen uit hun zak proberen te kloppen.
Nu geneest wietolie geen kanker, dat staat wetenschappelijk vast, maar ook dat is bewezen , verbeterd wel de kwaliteit van het leven van zij, die daardoor beter en waardiger afscheid kunnen nemen. Waardigheid valt inderdaad niet te verzekeren en te vergoeden voor zij die geen waardigheid kennen. Voor zij, die menen , dat alles in cijfers moet worden gemeten en uitgedrukt voordat je er van kan spreken. Een raad, die stelt, dat wat niet te onderzoeken valt moet worden afgewezen. Tegen diegenen wil ik zeggen in navolging van de filosoof Ludwig Wittgenstein; WAT NIET TE ONDERZOEKEN VALT, DAAR OVER MOET MEN ZWIJGEN
Endocrien systeem – Wikipedia
*